Afhankelijkheid en waardering voor de boer

In de protestantse kerken is het een gewoonte om begin maart, dus vóór het zaaiseizoen, biddag voor gewas en arbeid te houden. Mensen komen bij elkaar om te bidden en te mediteren. Daarmee geven ze iets aan van ‘afhankelijkheid’. We zijn afhankelijk van zon, regen en arbeid. Anders hebben we een leeg bord.

In Heerde hebben we een aantal mooie boerenbedrijven en zeer gemotiveerde agrariërs. Deze kloeke mannen en vrouwen zijn dag in dag uit bezig. Ze hebben al generaties lang te maken met regen en zon. Alleen is de zonneschijn en de regenval de laatste jaren wel onvoorspelbaarder en heftiger geworden. Ze moeten zich ook nog eens verhouden tot een overheid die geen duidelijke en gedragen lijn uitzet als het gaat om de uitstoot van ammoniak en stikstof.

Als ik langs de mooie IJssel loop of fiets dan zie ik een eeuwenoud landschap. Ik zie een landschap waar ruimte moet zijn voor de rivier. Ik zie een rivierdelta die rijk is aan biodiversiteit. Ik zie een landschap waar koeien horen te grazen en waar op 15 maart het eerste kievitsei van het seizoen weer is gevonden. En ik zie bewoners die trots en zuinig zijn op dit leefgebied.

Heerde met zijn IJssel. Wat een rijkdom! De IJssel heeft ons generaties lang veel gegeven. Vruchtbare grond en biodiversiteit. Water voor transport en recreatie. Boeren kwamen zich hier vestigen.

Gewas en arbeid blijven belangrijk, we moeten leven van wat boeren verbouwen, anders hebben we een leeg bord. Aan het begin van het zaai- en broedseizoen, aan het begin van ‘de koeien mogen weer van stal’ is besef van afhankelijkheid en waardering voor de boer op zijn plaats.